Budynek Szpitala nieodłącznie towarzyszy historii Goleniowa.

Służba zdrowia w latach powojennych

Historia służby zdrowia i tym samym szpitala goleniowskiego ma początek w 1954 roku, kiedy to w Goleniowie pracował lekarz Józef Sorys oraz wykwalifikowane pielęgniarki: Barbara Kozik, Maria Szczepańska i Teofila Wojtyniak oraz felczerzy: Zofia Wiśniewska, Adolf Zimoń oraz Państwo Grochulscy – małżeństwo stomatologów. Pracą Izby Porodowej zajmowała się głównie Pani Maria Romańska, pod nadzorem dr Józefa Sorysa.

Organizatorem goleniowskiej służby zdrowia był felczer medycyny, Jerzy Plewnia, pierwszy kierownik Wydziału Zdrowia Powiatowej Rady Narodowej. Dzięki jego pracy powstały w Goleniowie Przychodnia Rejonowa i Stacja Pogotowia Ratunkowego. W 1955 roku służba zdrowia w Goleniowie dysponowała ośrodkiem zdrowia i izbą porodową. W całym powiecie pracowało 5 lekarzy, 7 położnych, 5 felczerów, 3 dyplomowane pielęgniarki oraz kilka przyuczonych pomocy. W tym czasie powiat goleniowski nie posiadał szpitala.

Odbudowa szpitala

Od 1957 r. następowały powolne zmiany, wzrastała ilość wykwalifikowanych pracowników i powstawały nowe poradnie specjalistyczne. W tym roku rozpoczęto także odbudowę szpitala. Pierwszym oddziałem był oddział położniczy, oddany do użytku w 1961 roku. Ordynatorem oddziału i dyrektorem szpitala został na krótko lekarz Waldemar Chudowicz. Następnym dyrektorem mianowany został Zbigniew Nakonieczny, lekarz ginekolog-położnik. W 1962 roku otwarto trzy strategiczne oddziały szpitalne: oddział wewnętrzny, pediatryczny i gruźliczy. W 1963 roku uruchomiono oddział chirurgiczny, którym kierował chirurg Zdzisław Karasiński. Przez wiele lat był on również dyrektorem szpitala. Opieka szpitalna w pełnym słowa znaczeniu rozpoczęła się właściwie dopiero w 1963 roku, kiedy to remont został zakończony, a budynek szpitalny został rozbudowany. Do tego czasu chorych dowożono do szpitali w Nowogardzie, Kamieniu Pomorskim i Szczecinie. Szpital w tym czasie posiadał 133 łóżka. Brakowało pielęgniarek, położnych, specjalistów profesji lekarskich. W 1964 r. oddano do użytku kolejny oddział – oddział zakaźny. W 1968 r. wzrosła ilość lekarzy i pielęgniarek z pełnymi kwalifikacjami, co znacznie poprawiło sytuację w szpitalu. W 1987 r. rozpoczęto kolejny remont szpitala, uruchomiono wówczas centralną tlenownię oraz trzecią salę operacyjną.

Rozwój szpitala

szpital34W 1963 r. szpital w Goleniowie posiadał rangę szpitala powiatowego i otrzymał nazwę Szpital Powiatowy w Goleniowie im. Tytusa Chałbińskiego. W 1972 r. dyrektorem szpitala został dr Zdzisław Karasiński. W latach 1973-1975 nastąpiła reorganizacja służby zdrowia. Powstały wówczas zespoły opieki zdrowotnej a szpital w Goleniowie przyjął nazwę Zespół Opieki Zdrowotnej w Goleniowie. W 1994 r. funkcjonował już pod nazwą Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej, którego dyrektorem był Marek Szymczak. W listopadzie 1996 roku w ramach pilotażowego programu, szpital zmienił formę prawną i zgodnie z art. 35 b Ustawy o zakładach opieki zdrowotnej z dnia 30 sierpnia 1991 r. z późn. zm., od dnia 1 stycznia 1997 roku funkcjonował jako Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Goleniowie. Jego dyrektorem wówczas był Janusz Rosochacki.

Rada Powiatu w czerwcu 2000 r. podjęła Uchwałę w sprawie przekształcenia szpitala. Na mocy tej uchwały połączono szpitale w Nowogardzie i w Goleniowie, nadając im jeden zarząd. Od 2001 roku Szpital funcjonował pod nazwą Samodzielny Publiczny Szpital Powiatowy w Goleniowie z siedzibą w Goleniowie przy ul. Nowogardzkiej 2.  W tym czasie rozwinął swoją działalność, zakupił nowoczesny sprzęt, uruchomił Oddział Intensywnej Opieki Medycznej. Uruchomił także Poradnię Podstawowej Opieki Zdrowotnej, w tym usługi w zakresie nocnej i świątecznej pomocy lekarskiej. Szpital poszerzył również ofertę w zakresie poradni specjalistycznych.

Od pierwszego kwartału 2012 roku szpital funkcjonuje jako spółka pod nazwą Szpitalne Centrum Medyczne w Goleniowie sp. z o.o. ul. Nowogardzka 2.

Obecnie Prezesem Zarządu Spółki jest Katarzyna Kęcka.

Skip to content